Słownik polsko-niemiecki. 2014.
kapucyn — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. kapucynnie; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 7}} członek zakonu katolickiego założonego we Włoszech w XVII w. po wyodrębnieniu od franciszkanów, zajmującego się głównie misjami i prowadzeniem rekolekcji; w lm nazwa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kapucyn — m IV, DB. a, Ms. kapucynnie 1. lm M. kapucynni, DB. ów «członek zakonu katolickiego o ostrej regule, założonego w XVI w. jako odłam franciszkanów, zajmującego się głównie misjami i akcjami charytatywnymi; w lm: nazwa tego zakonu» 2. lm MB. y… … Słownik języka polskiego
kapucynek — m III, DB. kapucyneknka, N. kapucyneknkiem; lm M. kapucyneknki zdr. od kapucyn (zwykle w zn. 3) Wypić, zamówić kapucynka … Słownik języka polskiego
kapucyński — przym. od kapucyn (tylko w zn. 1) Kapucyński habit. Reguła kapucyńska … Słownik języka polskiego
kapucyński — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. kapucyn I: Kapucyński zakon, habit, klasztor. Kapucyńska reguła. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
